dinsdag 24 februari 2015

Aftellen…

Het aftellen is inmiddels begonnen. Nog 3 weken (17-03-2015) en dan is het zover, dan gaan we hopelijk een prachtige vakantie in Australie beleven en gaan we de grootste sportieve uitdaging ooit aan, de IronMan van Melbourne.

image

Sinds Juni van het afgelopen jaar (2014) stond eigenlijk alles in het teken van bovenstaande race. Zoals in de voorgaande blog al werd aangegeven ging de focus de laatste weken nog meer op het bereiken van dit doel en dus was het niet altijd even gezellig. Deed deze jongen eigenlijk niks anders dan slapen, sporten, eten en werken en bleef er voor de rest weinig over. Een diepe buiging dan ook naar Cin Rood hartdie dit alles zonder mokken accepteerde en me zelfs nog een stapje verder in de juiste richting hielp maar daarover straks meer.

Sinds de laatste blog (21-01-2015) werd er dus met name gesport. Maar ook op het werk (mijn werk) vonden er wat wijzigingen plaats. Na een jaartje of 6 met Microsoft SharePoint te hebben gewerkt werd me gevraagd om in het belang van het bedrijf een hele andere richting uit te gaan en me vanaf nu bezig te gaan houden met Maximo (Asset Management pakket). Na wat weekjes training door een bedrijfje uit DenBosch en het draaien van wat 50-60 uren-weken werd de deadline voor het opleveren van projectfase 1 gehaald. De training werd gegeven door ene Richard Noppert, een alleraardigste kerel die van een goed stukje muziek en rennen houdt en dus…

verbleef Richard bij ons in het weekend van de Dubai marathon en volbracht hij zelf de 10 KM Race.

image

De marathon was een zgn. “trainingsrace”, tot de helft van de race mocht de hartslag niet boven de 140 komen en dus hadden we op het eind wat over Glimlach

image

De week daarna verbleef Richard opnieuw een nachtje bij ons en brachten we een bezoekje aan de Souk Madinat (op vrijdagavond na een zware trainingsdag), dronk ik mijn voorlopig laatste biertje…, biertjes.. en gingen we dag erop naar de oude stad en bezochten we o.a. het oudste schooltje van Dubai en gingen we weer eens de schoolbanken in.

IMG_1854

Verder lunchten we in de tuin van het prachtige Bastakiya en staken we de Creek over middels een abra. Nadat we de Creek voor de tweede keer waren overgestoken zag Cin (uiteraard) een heel klein, mager poesje zitten en… je raadt het al, die ging mee Glimlach

image

Er werd nog een poging gewaagd om te zien of dat ie geaccepteerd zou worden door onze “Frits” maar na enkele seconden bleek dit experiment niet succesvol…. en dus zit onze kleine vriend inmiddels bij een gezinnetje dat er dolblij mee is.

Nu we het toch over onze “Frits” hebben…. , de strijkplank (meneer heeft graag overzicht Kattengezicht) is na een dikke 10 maanden inmiddels ingeruild en onze koning hangt inmiddels aan het raam. Volgens Cin kan deze constructie zo’n 25 kilo hebben (@Eddy, helaas dus geen optie voor Rinus en Dirk Glimlach)

image

Vanuit Nederland kwam Eddy met onderstaand filmpje over de Dubai Politie

en op Internet verscheen dit filmpje waarin Dubai prachtig wordt weergegeven door de Britse fotograaf Rob Whitworth

Gisteravond kregen we uitstekend nieuws want zuslief kwam met het volgende bericht na het doen van een MRI “MRI laat op plaats van operatie/bestraling geen nieuw weefsel zien en twee van de overige drie zijn kleiner geworden!”, beter kan dus niet. Verder is Inge druk met de voorbereidingen op de Alpe d’HuZes.

VERGEET NIET IN AAN DE RECHTERKANT VAN HET SCHERM OM EVEN OP DIT PLAATJE TE KLIKKEN!!
image
brengt je naar de Actie pagina van Inge waar je allemaal een kleine bijdrage kan leveren om die ongelofelijke K-ziekte eens een keer tot stoppen te brengen. Ieder €urootje telt!!

image

Maar nu weer terug naar Dubai, naar de laatste voorbereidingen en naar de twijfels die een paar weekjes geleden toch wel begonnen te komen. Heb ik wel genoeg gedaan? of heb ik misschien wel te veel gedaan? en toen kwam Cin met een topidee. Allereerst werd er een massage geregeld met daarop volgend een consult met een professionele IronMan trainer “Joao, Brazilaan, zwemkampioen en 3-malig IronMan finisher in tijden waarvan ik alleen mag dromen. Joao voorziet me in deze laatste weken van advies en training waarbij alles gebaseerd is op interval. Hierdoor kwam er weer wat meer plezier en dus energie terug en dat hadden we nodig.

In het Valentijnsweekend ging ik samen met een aantal andere triathlon vrienden naar RAK (Ras-Al-Khaimah) waar mee werd gedaan (2e keer) aan de halve marathon,

Met als doel onder de 1 uur en 40 minuten te blijven moest er flink worden doorgerend en met 12 seconden over moest er zelfs de laatste honderden meters volle bak gesprint worden…

image
RAK_Jan
gevolgd door 2 KM zwemmen en de dag erna werd de hoogste berg van de VAE (Jebel Jais) 2x beklommen.

Op Valentijnsavond gingen Cin en ik naar een Japans restaurant (op aanraden van Taka) genaamd Toko en dit was weer eens zeldzaam lekker.


@iedereen die hier nog eens naartoe komt, gaan we heen!!!

Aanstaande vrijdag wacht de laatste grote test. Challenge Dubai staat dan op het programma en dat zal de tweede Halve IronMan gaan worden na de DIT in November.

image

daarna nog 1 weekie stevige training en dan gaan we afbouwen en langzaam toewerken naar de grote dag en een heerlijke vakantie

IronMan

Maar uiteraard willen we eerst nog wat felicitaties uitdelen. Als ik het goed heb voor Bon overmorgen en de 27ste uiteraard maatje Robert (40!!). Dan op 4 maart de moeder aller moeders!!! en de weken erna o.a Hennie, Sasja, Joseph, Roland, Milou en Michel en dan zijn we alweer bijna terug.

Tot halverwege April dus geen nieuwe blogjes meer maar dan….!!!!, een extra lange Glimlach

Groeten vanuit het heerlijke Dubai
Jan & Cin